Θεατρική αναπαράσταση βιβλίου "Η βούλα η χταποδούλα, έμαθε ξανά να κολυμπά , αν και είχε για να ζήσει πλοκάμια μόνο 7!

Ψαράκια!!!!!









Η Βούλα, η χταποδούλα και ο Νικ, ο δύτης









Η Βούλα, η χταποδούλα και ο βράχος









Η Ελενάρα

Θαλής και Φίλοι Ιστορίες Αγνώστων 4 - 9 Ιουλίου 2010 Νάουσα Ημαθίας

Ο Ντρούλης και η Τούλα είναι δύο καρδερίνια, που παίρνουν πρωτοβουλία
να κινητοποιήσουν τα πουλιά για να σώσουν το περιβάλλον
από την καταστροφή, στην οποία φαίνεται να το οδηγούν οι άνθρωποι.
Δύο μικρά πουλιά που ξεκινούν και πραγματοποιούν μια μεγάλη προσπάθεια, δείχνοντας πως, όταν το πάρουμε απόφαση, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, αρκεί να κινητοποιηθούμε και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας!
Δείχνοντας πως, αν και «μικρός», μπορείς να καταφέρεις κάτι «μεγάλο»!

Μια τρυφερή ιστορία, που απλά και κατανοητά, μπορεί να μάθει στα παιδιά, από το προνήπιο και το νήπιο μέχρι και την Τρίτη και Τετάρτη Δημοτικού, χρήσιμες πληροφορίες και τρόπους να κάνουν, και τα ίδια, κάτι ουσιαστικό για τον κόσμο μας.

Σ’ αυτό το βιβλίο, τα παιδιά μπορούν να δουν σκίτσα πουλιών, φτιαγμένα με ξυλομπογιές και με τρόπο κοντά στην παιδική αντίληψη και στο παιδικό χέρι, που θέλουμε να τολμά να πιάνει μολύβι και να ζωγραφίζει, να βάζει χρώμα και να μπαίνει στη διαδικασία του
«σκέφτομαι και ζωγραφίζω», (που είναι κοντά σ’ αυτήν του «σκέφτομαι και λέω»), και να προετοιμάζει έτσι το
«σκέφτομαι και γράφω», δηλαδή την γραπτή αποτύπωση της σκέψης και της εμπειρίας.

Διαβάστε λοιπόν το βιβλίο, μάθετε, συγκινηθείτε, ζωγραφίστε, συζητήστε για το περιβάλλον.

Μια ιστορία θέλησης και θάρρους…,
Για παιδιά από 5 ετών και άνω
Το πρώτο από τη σειρά «βιβλία συναισθηματικής νοημοσύνης για παιδιά»

Είναι μια έμμετρη ιστορία με 35 στροφές, που αφορά σε ένα χταποδάκι, τη Βούλα.
Ένας δύτης, προσπαθώντας να εξασφαλίσει το φαί του,
χτυπά με το καμάκι του τη Βούλα.
Δεν τη σκοτώνει, αλλά της κόβει το ένα πλοκάμι!
Από τότε, η Βούλα βιώνει τρομερή απογοήτευση και απελπισία.
Βλέπουμε λοιπόν τα συναισθήματα της και την προσπάθεια της,
ψυχική και σωματική, μέχρι να βγει και να κολυμπήσει ξανά.
Περήφανη και χαρούμενη πάλι!

«Σίγουρα, θα ‘χε πρόβλημα, μεγάλη δυσκολία,
τεράστια ανεπάρκεια, μες στα νερά τα κρύα!
Να κολυμπά με πόδια 7 και όχι πια σαν πρώτα,
Να μην μπορεί αλαργινά να βάλει πάλι ρώτα!»